Bir an dahi olsa, neşelenelim,
İçimizde gün gün ölmesin bahar.
Sevinçle dolalım, müjdelenelim,
Ruhun da mutluluk ihtiyacı var.
İnsan bu sevgidir; haset, kin değil,
Bazen iyi düşün, nefreti terket.
Kalbinde sevgiye uyansın meyil,
Âlemi muhabbet dönderir, farket.
Tabiat güzellik, sevgidir, aşktır,
Şeytan insandadır; yenik nefsine.
Gönlü diri tutan İlahi meşktir,
Her zaman kapılma nefsin sesine.
Veren ol, yetimin okşa başını,
Dünya senin olsa, topraktır yerin.
Bir garip görürsen paylaş aşını,
Sevgiyle anıl ki; kalsın eserin.
İnsanı sevindir, sen de mutlu ol,
İçimizi tümden neşe kaplasın.
Sevgiler uçuşsun, ruha olsun yol,
Yeter ki gam, keder geçmişte kalsın...
14.10.2017
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 15.10.2017 12:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!