Geçmişle gelecek Şiiri - Halil Pesen

Zaman aynı zaman.
Devran aynı devran
Ne din değişti ne de iman
Değişen sadece insan

Sevgi yine gönülde
Hala gül de var bülbül de
Aşk devam ediyor Kerem de ve külde
Asıl mesele kendini öne çıkaran akılda

Muammaydı eski sevdalar
Kör ve sağırdı bütün duvarlar
İnsanı ele vermezdi aynalar
Magazinle açıldı gizli dünyalar.

Kabahatte gizliydi,sevapta
Yüze vurulmazdı hata
O mert insanlar gittiler binip kır ata
Şimdi her şey menfaat,gerisi şamata

Allah için sever Allah için nefret ederdik
Bir lokma ekmek bulunca beraber yerdik
Köyün deresine gider serinlenir,çimerdik
Yemeğimizi yalnız yiyip,medeniyetin zirvesine erdik

Seviyoruz,ama para ve mal için
Önüne geçilmiyor köyden kente göçün
Tok anlamaz halinden açın
Aslanın midesine indi geçim

Halil’i yordu geçmişle gelecek kavgası
Bir türlü oturmadı memlekete demokrasi
Yaşlılar küskün,gençler asi
Hep soruyarum kendime:Acaba neresi,burası?