bir çiy düştü menekşenin
üstüne.
soldurdu onu, bitirdi
sessizce.
hıçkırıklar, bağırmalar
sardı bahçeyi.
gözünde ki yaşlar,
hiç bitmeyecek mi.
kuşlar kadar hür olsaydı
ağlar mıydı böyle.
bu aşk yaraladı.
umutları da kalmadı yine.
oysa ne çok sevmişti.
aşkından deliydi sanki.
Leyla bile kıskanmıştı onu.
ama Mecnun yalnış kişiydi.
yıkılan kalp onarılmaz.
geçmişin tekrarı hiç olmaz.
elbet bu aşkta
küllenecek bir gün.
belki de
hiç bitmeyecek,
bir ömür sürecek..
taze bir çiçek gibi,
ruhunu süsleyecek.
Kayıt Tarihi : 7.1.2007 11:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
menekşem kadar güzel bir şiir okudum yine..harikasın bitanem...
şiire sevgi ve tebriklerimle..
bir ömür sürecek..
taze bir çiçek gibi,
ruhunu süsleyecek
Tebrikler. Kutlarım seni.Muhteşem bir final.Kalemin daim ilhamın bol olsun. Selam ve Muhabbetle kalın.
ne gül, ne menekşe ne de sarı papatyalar layıktır göz yaşlarına ama hep ağlatır onları hoyrat esen bir rüzgar yada yağan yağmur..
güzel bir şiir kutlarım..:)
sevgiler
TÜM YORUMLAR (10)