Geçmişin Sızlanmalası Şiiri - Ahmet Topuklu

Hayat insanı yorar
Aşk ruhu yarar
İnsan hep arar
Geçmiş doğan güneşleri...

Sevdiği dostlara bakar
Kanı kaynarmış insanın o zamanlar
Sevmesini bilip sevilmemiş bir adam
Düşünün bu kime yarar?

Hata kendinde değil insanın
İnsan yeter ki sevmesini bilsin
Güneş yine hep uzaktan açar
Kalıp kalıp dökülmemeli insan

Unutulan duyuların çilesi
Boş boş bakar birbirine insanlar
Bilmez sevmesini, ağlar kendi
Sevmenin yüzlerce kederi

Nerede benim sevenim
Onca yıl beklediğim
Övüp övüp bitiremediğim
Kendimi yoluna kurban ettiğim

Yasak elmanın parlayışı
O insan ben değilim
Sigara içmem diyen yine bendim
Nerede kaldı o eski insan

Sigara bastım derime
Sayıp sayıp döktüm kelimeleri
Kimse inanmadı yine
Kaldım uzaktan daha uzak