Geçmişimde yaşadığım yanlış zamanların çekerken acısını,
Attığım her doğru adımda karşıma çıkarıyorlardı hatalarımı.
Elbet,
“Doğruydu.” demiyorum yaşadıklarıma, yaptıklarıma ama...
Sizce de bir sünger çekmesi gerekmiyor mu insanın, bazen hayatına.
Zamanla olgunlaşırken ve daha da olgunlaşacakken,
Kim?
“Tamam, şimdi oldum.” diyebilir ki her yeni gün başka bir âleme gebeyken.
Bırakıp dünyayı ve insanları, bakınca insan kendi âlemine,
Bir çekirdek misali, önce kendini filizlendirmesi gerektiğini anlıyor belki de.
Bu amaç için düşünce yola ve aldırmayınca geçmişini kırbaç yapıp ona savuranlara,
İşte o andan itibaren başlıyor girmeye istikamet yoluna.
Kayıt Tarihi : 13.11.2025 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!