Pişmanlıgımın yarattığı her acı
Sarılıveriyor tüm bedenime
Tutuşturuyor butun hucrelerimi
Ve yok oluyorum bir anda
Gozyaslarim bir turlu dinmiyor
Aktikca akiyor bogulurcasina
Sogutuyor beni herseyden yasamimdan
Telafisi olmayacak belkide gecmisimin
Ölmek mi olacak caresi
pismanlikla yasanilmayacagi surece
Ustelik acini paylasacak kimsenin olmamasi
Hangisi daha uzucu soyler misiniz?
Evet hayatin bana vadettigi hayat bu
Yalnizligimla yok olmak
acimi dindirmemin tek yolu
Bakiyorumda
teselli verip vazgecirecek dostumda yok
O zaman gelmeden ecel ben gidiyorum ölüme elveda hayat
Kayıt Tarihi : 7.11.2021 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!