Gidersem şair olacağımı söyleyen kadının gönül tahtından kalkıp başımı öne eğip yavaş yavaş yol almıştım bir meçhule doğru,şimdi yürüyorum ellerim ceplerimde boş sokaklarında hayatın, ve soğuktan titreyen nefesimden çıkan buğuda,kara şeker bir portren beliriyor aniden, gözümden inen kanlı damla damla yaşlar ile kelimelerin dile gelmesi kifayetsiz kılıyor dünya halimi. Devrik duran cümlelerle hakkındaki kalbi duygularımı kazıyorum aklımın en bakir köşelerine.El değmemiş,söz değmemiş, anandan başkası kimseler bilmemiş saklı Ayhan' ının suratına küfürler ediyorum saygısızca. Geçmişime yanarken gelmişine önem vermeden yaşıyorum vuslatı ,nasılsa üç mum yakıp seyrine bakmayacağım hayatın, pamuk ipliğine bağlı olmasınıda iplemiyorum kahpe dünyanın, yol vermişim kendime yollll, yol almışım, döl vermişim ,dere tepe dağları aşmışım, kopmuş gitmişim toroslarımdan, yolları taş olandan, babadan ,anamdan, ağamdam ,sıladan, yardan.Bir çırpıda uçup gitmiş, yıkıp gitmiş, kırıp gitmiş, su gibi akıp gitmişim, Seyhan gibi sesiz sesiz, çığlık çığlığa ,süzüle süzüle yanıp gitmişim.Şimdilerde gurbet ellerde kırık kanatlarımla sinmişim iyice içime, üşüdüğüm düşlerimde yıllar da geçse demincek gibi duran biz, lalezarlar içindeyiz, kol kola, can cana, ten tene, ter tere sevişmecelerdeyiz eski günlerdeki gibi sessiz sessiz... Senin hayalinle konuşurken arada sırada yakalanmışım elaleme, deli diyen olmuş duymuşum veli diyen olmuş susmuşum.Gitmekle belki hata etmişim ama şairin olmuşum şiirim olmuşsun, sönmez ateş olmuşsun sinemde ,şiir olmuşsun levh-i Mahfuzda, ben gitmekle şair olmuşsam sen ise gitmeme izin veren şiirlerimin sahibi olmuşsun heyhat.Ayhan Ulu.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta