Geçmişin Hatırına 2 Şiiri - Ayhan Ulu

Gözlerimden süzülen her harf,
bir yangın yeri şimdi hatıralarda.
Tutunacak bir dal değil,
bir nefes bile kalmamış eski baharlardan.
Kırılmış çocukluğumun tahta salıncağı,
içimde gıcırdayan o sesle sallanıyor hâlâ,
ah Ayhan, ne çok unuttun kendini o gözlerde.

Gecelere anlattım seni,
gündüze küstüm.
Yıldızların dili olsa da söylese,
hangi gece sustu bu kalp,
hangi yalanla avutuldu "olsun" diyerek?
Sırılsıklam anılarla ıslanmış yastığımın ucunda
hala adını sayıklıyorum,
hala umut gibi dizilmiş cümlelerin.

Dikenli yolların izlerini taşıyor ayaklarım,
ama yürümeye de yeminliyim bir kere.
Üstüm başım toprak, gözlerim mavi hüzzam.
Sustum, çünkü anlatınca bile
anlayan olmuyor içimdeki kanayan kelimeyi.
Yalpalayan yalnızlığımda
bir sen, bir ben, bir de giden o kadın…
Üçü bir arada, geçmişin hatırına hâlâ yaşıyor.