Geçmişin Hatırası Şiiri - Kemal Berk

Geçmişin hatırası canlanıyor gözlerde
El değmeden gidiyor gözlerimin önünde
Davulun tokmağını hissederim özlerde
Ruhumdaki güzellik gider selin önünde

Söz vermiştik ölümde olsa sonuna kadar
Sultanlar sultanına yer yok yüregim çok dar
Öylesi vuruyor ki gözden firlayan oklar
Beni benden alarak köle ettin önünde

Ben sözümde hep durdum yıllar özletti seni
Ansızın gidişinle yıktın ömrümce beni
Güneşin değil de bil yüreğin yakar teni
Ummanlara bakarak serdin zalim önünde

Her güne gün doğsada batıyor benim güneş
Vuslata eremeden bulmadım benzeyen eş
Rüyalarda yaşadım özüm olsada serkeş
Yanmadan yok oluşum Kül'özünün önünde

Yakanlar yanmadı ki keyif görsen yerinde
Seveni bırakıp da köle olmuş er'inde
Yüreği yanarken hic rahat olmaz serinde
Kül'özünün hiçliği gene senin önünde

Kemal'eren/Kemal Berk