Geçmişin Gölgesi Şiiri - Emrah Yıldız 2

Akşam olur salar dışarı kendini
Sever akşamın gölgesiz karanlık halini
Güneşin ışığı çıkardığında ortaya
Geçmişinin bütün izlerini
Koşa koşa uzaklaşır kapatmak için gizlerini
Gölgesi bırakır mı peşini ?
Bekler barakasında akşamın beşini

Bir yarasa misalidir o yaşam
İçine girilmez ki adeta gam
Yeşil bilmez pek kara kara gözler
Karanlığı yutar etrafı gözler
Bir servi ağaç kovuğunda mıdır ?
Yoksa bir mağaranın ovuğunda
Kötürüm sarmaşıkların dansını
Tilkilerin yüzsüzlük kavgasını
Siyah mıdır beyaz mı davasını
Dikizler hepisinin voltasını

Çıkar karanlığından gene taşar
Her siyahlık onun içinde yaşar
Yıldız ve ayın içi bembeyazdır
Bizimkisi ışıktan gene kaçar