Geçmişin Adı Şiiri - Değer Ulaş Turan

İşte böyle arzulardan arta kalır,
Yâre dokunduğum sitemsiz ayrılık.
Gümüş tepsilerinde bir yazgıysa,
Aslını inkârdadır benliğim.

Sebepsiz savruluşlarım bilir kendini
Bilmeli zamanın uyuklayan tümceleri
Nedenli ayrıysa bile özünden.
Bulur elbet akan su yatağını.

İşte budur sevdanın hasat zamanı.
Arta kalan dişleri kenetli bir kaçış yolu.
Özlediğim savunmasız bir kız çocuğu suretidir...
Kendini sınar insan masum bir yüzün hikâyesinde.

Kaybolan hayatlar mazi çıkarır,
Hazine sanıp kokladığım geçmişten...
Bütün sema yıldızla dolar,
Üşüyen kuşlar da ölmüştür zaten...

İşte kanla yazılı geçmişim,
İşte umut diye lekeleri sökme eylemi,
Muhafız kimliğinde gözlerim,
İşte ışık diye sarıldığım...

Yazanı asarlardı geçmişe
Geçmişse bütün duvarları boş bir evin,
Çatlamış sıvasında bir rutubet kokusu.
Ve geleceğin anlamsız kısır döngüsü...