Geçmişimi Müsait Yerde İndir

Mazi diz çöktürüyor yine anlaşılan,
Yıldızlar, sessizce sessizce kayıyor,
Kasımpatılarda parlak renkler yok,
Sadece sevgi üşüyor, sevgi yalnız,
Dünlerin keskin rüzgârı eserken
Yalnızlık ortalıkta dolaşıyor,
Ağaçlar yapraksız sarardıkça
Yollara şarkılar dökülüyor,
Sevgi dünle bugün arasında,
Ruhla yürek arası gel gitlerde,
Kapıyı kimseler çalmaz şimdilerde,
Bir kalbi kaldı üstünde yazılı adı yok,
Gecelere uykular sığmaz oldu,
Dünyaya hayaller sığmaz oldu,
Sevgi pencereden şehre bakar,
Kalabalık yalnızlıklara dalar gider,
Şehrinin sokak ışıklarına birşeyler söyler,
Duvarda asılı mazi tozlu durur,
Kimbilir kaç resim sığmış günlere,
Bugün herşey yolunda gitmez,
Ağlamaklı gözlerini siler,
Eline yüzüne hüzün bulaşır,
Yorgundur, çöker üstüne hatıralar,
Özlemlere dokunur ağlar,
Hasretlere dokunur dalar gider,
Ufak ellerini açar allaha,
"Geçmişimi müsait yerde indir" der,
Üç damla gözyaşı dökülür,
Biri düne, biri bugüne, biri yarına,
Avuçlarında yarım kalan hayatlar,
Ölümü düşünüp duraklar,
Sırlarını sevdasında saklar,
Omuzlarında geçmişin yükü,
Yüreğinde kar izleri,
Üstünde devrilmiş hayatlar,
Vakitsiz olan kaçışlar,
Bakışlarını dondurmaya çalıştıkça,
Yaşlar boşalır gözlerinden,
Yeniden ağlar dibe vurmuş hatıralara,
İçinde dünyasını mutlu edecek,
Bir bayram sabahını arar,
Vuslat bir tebessüm uzağında,
Düne yakalanmadan toplar yalnızlığını,
Umutlarını çağırır sessizce,
Öyle sıkılır ki hayatından,
Denizlere doğru yürür gider,
Islanırken gözleri ve ayakları,
Ne kendini, ne de yalnızlığını düşünür,
Gözlerini kapattıp, nefesini sayar,
Ömrünün acılarını bırakır denizlere,
Bir el uzanır sessizce, tutar yüreğinden,
Geçmişi de indirmiştir artık geride,
Bir sevgi, birde yolu kalır,
Şimdilerde o yollarda
Sevdalılar yürür gider yarınlara.
Öküzler trenlere bakarken.