Geçmişime Davalıyım
Düşünüyorum çünkü insanım
Biliyorum çünkü her şeyi farkındayım
Tahammül seviyom neredeyse yok
Bu yüzden hep kamera arkasındayım
Kalbim atsada artık yaşamıyorum
Hayatın sorunlarını bir türlü aşamıyorum
Kafamın içindeki soruların bini bir para
Olmuşum bir ayyaş misali
Ne yapsam da maziyi alt edemiyorum
Acılarım kalbimde örmüş bir ağ
Yıllardır amansız kaderime ettim ah
Derdime derman için olmuşum bir seyyah
Mutsuz oldum yıllarca
Yandım, bittim, kül oldum eyvah
Altın yerin altında olsa kaç yazar
Altın altındır değeri kaybolmaz der bir yazar
Keşke bir altın olsaydım
Belki değerim olurdu pazar pazar
Geçmişe sırtımı dönmeden
Önümü göremedim hemen hemen
Geçmişimi dava bile ettim
Lakin bir türlü düşmedi tepemden
Suskunluğumu kalkan yaptım
Geçmişimi hep alttan aldım
Olmadı acılarımı da sessize aldım
Herkesden yaka paça kaçıyım derken
Acılarımla virajda kalakaldım
Uykuya dalınca unuturum derdim
Fakat rüyalar da buldu beni amansız derdim
Sıkıntıdan kendimi İlme yönelttim
Derdime derman olamadım amma ben galiba erdim.
Ahsen Nisa DEMİR
Kayıt Tarihi : 18.1.2023 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen geçmişe takılır önümüz kapanır. Bazen geçmişin ördüğü ağ bize öyle bir dolanır ki biz biz olmaktan çıkarız. Bunun üzerine dertler de eklenince hayatın şairi olmaktan başka çaren kalmaz...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!