Geçmisim, gelecegim: toprak ve anam

Bugünler yarinlardin dün’ü degil
Bugünler gelecekte bir an,
Tozlu ve melankolik bir ani.
Bir tebessüm, bir bakis akillarda kalan…
Belki yagisli bir gün,
Belki günesli bir dün
Bir bakis, bir tereddüt
Kaçivermis yelkovanin ardindan
Birde bir yaprak kalmis enkazin altinda
O bahardan kalma bir yaprak.

Toprak kokusunu özledim
Hani ayak altina aldigimiz toprak,
Bizi var eden, bizi kucaklayan topragin
Kokusunu özledim.
Tipki ana sütü kadar sicak,
Ana yüregi gibi kabarik
Topragin kokusunu özledim.

Annemi özledim,
Beni göz yaslarinda ninniler’le büyüttügü aksamlari özledim
Dertsiz geçmeyen gününü özledim
Bana can veren gözlerine
Bana hayat veren sabrina hasret kaldim.
Simdi o günler bugünlerde bir dün oldu,
Gözlerimi sulayan bir düs oldu.