Geçmişim geleceğim içindir!

Gözlerim gözlerine nazar etmeden
Ellerim sadakatin timsali güvenini kazanmadan
Nefesim, halinde devran etmeden ne kadar yakınım bilemem

Anlar ar için harlaşır
Kan sevda dergâhında ancak anlamlaşır
Kalbi hissedişlere aşk en yakındır çünkü vefa onunla bir haktır

Henüz seni görmeden
Hissiyatınızın renklerini hiç bilmeden
Hassaten halimi hasretmeden sevmek adına tavdım ve aradım

Kelamınızla içimi işliyordunuz
Ne kadar uzakta olsanız da nefesinizi hissediyordum
Bilemediğim bir çekim kuvvetiyle cezp ediyor ve çekiyordunuz

Siz bunun
Ne kadar farkındaydınız asla bilmiyorum
Fakat yüreğimi okuyor ve beni bana anlatıp rahatlatıyordunuz

Vakıf olamadığım
Ve asla haiz olmadığım cazibeniz kuşatıyordu
Hissiyatım o an fevkalade rahatlıyor ve kederim hafifliyordu

İnanmıştım artık
Seni hiç görmeden sevmeyi hissetmeyi
Halinde demlenmeyi, mefkûrende filizlenmeyi çok diliyordum

Tenin ve zahirin bilinmezken
Tefekkür merhalemde önemini yitirirken kalbin
Meftun olduğum, belahatının sürurunda gamı unuttuğum haktı

O zamanlar bir başkaydım
Kalbimi sana vakfetmek için hazır insandım
Nasibimde her ne varsa çoktan razıyım sevdası kuşatıyordu

Çok mu duygusaldım
Yoksa hülyalarımla yaşayan bir can mıydım?
Lakin hissiyatıma vakıftım, kalbimin ritminde nefes alırdım