Geçmişim Ellerinde Aklanır

Bilet bedeline aldılar gülüşlerimi,umutlarımı
sürüklendiğim yolculuklarda
Toz duman yorgunluğuma
Kabuslardan arta kalan
teri akıtıyorum
Vaktin hangi haliyle karşılaşırsam
Gecenin üçünün,beşinin
uykusuzluğunu,ızdırabını,çıldırışlarını
döker üstüme
Nemi çekilmiş kuru soluklar çekerim
Sayıklarım hiç durmadan
Sayıkladıklarımdan korkarım
ecelin avucunda sıkılmış bir kalp ile

Dizginleri ayaklarına dolanmış
kalabalıklara karışırım
Uğultusunda;
kabuslarımın sesini boğmak için
Ama nafile
Çünkü ondan yana
bir militandır her ses

Bir çatık kaşla kırılacak kadar
zaif bir filizken
Baltaların izini taşıdım
Kopuldu,
tomurcuklarıma uzanan damarlar
Devrildim alnının tam orta yerine
darbeyi indiren kanlı ellerin

Sızlanan bir çocukluğun sesi duyulmaz
vicdanın terk ettiği sokaklarda
İşte ben;
bu sokakların çocuğuyum
bütün mahallelerin kendi kayıtlarından sildiği

Annemin oğul diyen sesini
ağıtlaştıran,hayırsızın tekiyim işte
Ben vefayı,
terk edildiğim semtlerde bıraktım
ve onurumun incitildiği yerde
bıraktım masumluğu
Bir sana dair hayaller kaldı
bana ait
birde çırılçıplak yoksunluğum

Uslanmaz,sakar bir cambazım
her dem düştüğü ipe tırmanan
sana böyle gelirmişim
palavra olsa ne çıkar
inancımı bununla bilemişim
Ancak;
bakışlarında diner annemin ağıtı
ve geçmişim ellerinde aklanır