Geçmişim Şiiri - Osman Kaya Malatya

Başımdan geçeni aşikar etsem,
Sığmaz bir kaç satır söze geçmişim.
Dert peşimden gelir nereye gitsem,
Yakmış yüreğimi köze geçmişim.

Uğraştılar benim gibi saf ile,
Beyan etmek kolay değil laf ile.
Unutmak istesem zaten nafile,
Yerleşmiş çıkmıyor öze geçmişim.

Zaman zaman çokça konuştu diller,
Gönül feryadımı ne bilsin eller.
Solan yaprağımı savurur yeller,
Karışır toprağa toza geçmişim.

Derdi kimse satın almazdı satsam,
Kuruyor yemyeşil dalları tutsam.
Acı keder verir bir bir anlatsam,
Gayet garip gelir size geçmişim.

Açsam sayfaları maziye baksam
Fayda sağlamaz ki gözyaşı döksem,
Gölgeden ayrılıp güneşe çıksam,
Film gibi gelir göze geçmişim.

Yara aldım dostun gizli taşında,
On yaşımda oldum otuz yaşında.
Duman sardı ağustosun başında,
Erken sarmak ister beze geçmişim.

Engel olamadım ben bu akışa,
Gayret ettim geçmek için kalkışa,
Kolay işlerimi sürdü yokuşa,
Bırakmadı çıkam düze geçmişim.

Çileler elinden bir dem sürmedim,
Kaya der hak yoldan ödün vermedim.
Ömrüm hep kış geçti bahar görmedim,
Çıkarmadı beni yaza geçmişim.