Geçmişim.. Şiiri - Veysel Karahan

Geçmişim..
Artık ruhumda değil bedenimde kalıntıları
Ben düşmem artık dip kuyulara tanıdım sahte aşkları
Yağmurda yürümem kimse için, ıslanmam düşmanlara inat!
Ben üşümem artık soğuk havalarda,
Yaz güneşinde çeket ile kış soğuklarında atletle yol almam
Yaşlara boğulan gözlerim göremez artık ufuktaki hayalleri

Geçmişim....
Senin öpüşlerin en saklı bahçede yaşanan uyku
Bakışların yedi kat derinde sır tutan okyanus..
Sarılışın yürekte yangın bambaşka bir tutku
Kirlenmiş bedenin,pas tutmuş kalbinle dost artık
Haksızsın, ne olur sus..
Dön gel diyemez dilim ne fayda zaten
Susarım saçlarını rüzgardan koklarım
Gözlerin yıldızlarda Ayda görünür bazen
İşte çömelirim toprağa o vakit, Gururum engel olamaz ağlarım
Gözlerim öyle sükunetle bakar ki her zaman bişeyler anlatır,
Gözlerimm öyle derindir ki korkutur
Bedenim birden hırçınlaşır sedef kalbimden en kötü sözler dökülür ağlatırr,
Bakışların beni uysallaştırır,

Bazen gerçektende bir melek gibi olurdun,
Gözlerinin ışıltısında bir umut yakalardım o an hiç bozulmasın isterdim ama kader uzaklaştırır,
Şimdi dağlar var aramızda, gurur girmiş en karanlık odasına kalbinin,
Nefret değil sendeki tenimin kokusuna ihanetindir şimdi rüyalarında olmayışım,
Ben sevmekten, deli divane olmaktan bıktım yerine geldi geçmişte ki anlayışım,
Kendimden geçmişim ünvanlara takmam ha yar demişim artık ha Arkadaşım..