Geçmişi Unutmayan Şiiri - Harun Ertaş

Bu Dünya haksız dostlar
Beyazı siyahtan üstün
Kılan bir Dünya...
Tek yanlı aşkı kaldırmaz hayatta

İkimizde bir kuştuk
Evi ben kurardım hep
İlk defa da, bir erkek kuşun
Yuva kurduğunu duydum

Bir binanın zemin katı hasarlıysa
Eninde sonunda o ev yıkılır
Kaç kat diksen de binaya;
Ve geriye sadece enkaz kalır

Herkes bu hayatta kusurludur
Ben yanlışlarını görsem bile
Sırf yalnız hissetmesin diye susarken
Aynı saygıyı bir kadından da beklerdim

Aramızda bir deniz vardı...
Ben köprü kurdum ona varmak için
Boğaz oldu çaba ile sevgim
Ama istemiyorsa paslanır her demir