Geçmişi selamlamak Şiiri - Latife Açıkgöz

Cami avlularinda bırakılan çocukluğum
Tren rıhtımlarıyla selamlar gençliğimi
Bir avuç buğday uğruna verilen savaş
Yüreğimin gözyaşlarıyla gidiverir uzaklara

Gözlerimde güneşin bir tutam feryadi
Sokaklar sanki hep bendeymiş gibi
Bardağımın son yudumunda
Bekler beni yorgun, ağır bir hayat

Nasıldır ki bunca çaba
Bunca emek
Bunca kahir
Bir tek kuruş etmez insanda

Nasıldır ki sana verdiğim yaşam
Bir umutla filizlenip gelip konmaz baş ucuna,
İsyanına isyan, ne getirir bahtına
Verilmez mi sanarsın el açtıktan sonra

Dağılır bedenim debelenirken bitmez yolda Bilmez yoğurdugum hamurun sertliğini
İnsandır pek de umursamamak gerek
Kötüyü sever iyiye yüz çevirir

Takatimin gittiği son yerdedir huzur
Elimi attığım son mekan
Ayağımı bastığım son toprakta
Benim için bir huzur vardır