Geçmişi Bırak, Geleceğe Bak!

I
Dün, erken çıktı yatağından
Son kez baktı
Duvardaki tüfeğe
İçi titremeden
Dönüş yoktu artık
Kararı,
Yüzündeki derin çizgileri oluşturan
Yıllar kadar kesindi
Ve bu kararı almak,ruhunu
Bir nehrin sonsuz akışını taklit edercesine
Dinginleştirmişti
Tüfeği omzuna aldı
Dışarı çıktı
Hava sıcaktı
Önce koyunları kırpacak,
Sonra vuracaktı
Torununu.

II
Bugün, nefes alamıyor
Dünü değiştirmek için yaptığı her şey
Onun kesinlik aynasından yansıyor
Yarını değiştirmek için yaptığı her şey
Beyhude bir çabanın gölgesi olarak
Yüzüne düşüyor.
Gitmekten korkuyor
Gözünü her kapattığında
Olacakları görüyor.
Boyun eğmek istemiyor
Ama karşı koyamıyor
Tüm bunlar oluyor
Ve o da
Ezra ile beraber dönüyor
Şahit olanların cehennemine

III
Yarın, gülecek
Kısacık ömrünün her anında
Çünkü aşık olacak
Kısa, düz saçları olan bir kıza
Ve duymayacak
Tüfeğin patlamasını
Hissetmeyecek;
Etini delen saçmaları,
Yeryüzüne rahmet olacak
Kanının sıcaklığını.
Aşkını düşünecek
Yürüdüğü yolları
Kullandığı kelimeleri
Omzuna düşen yaprakları
Toplayacak
Bugünün gözlerine bakacak,
Ve kaybolacak.

IV
Dün, öldürdü yarını
Bugün, aklını bağlıyor bir kuşun kanadına
Yarın, başka bir akşamüstü göremeyecek
Gökyüzünün turuncu silüetini

V
Dün için hiçbir şey değişmedi.
Köyüne döndü
Arılarına, koyunlarına ve tavuklarına
Eskisinden daha fazla sevdi onları
Bazen hatırlardı o günü
Mutlu bir anı olarak.
Bu anların birinde hatırladı,
O günden sonra hiç görmemişti oğlunu
Bunu umursamamıştı şu ana dek.
O gün baktı ona
Ama görmedi mahvoluşunu
Bugün hiç ağlamadı
Ama kör oldu tamamen
Dün umursamadı

VI
Bugün, uzun bir yoldan geliyor
Dağları ve nehirleri ardında bırakıyor.
Ağaçların arasında
Orman yaratıklarıyla konuşuyor
Öğreniyor, otacıya
Ve ormanın kalbine ulaşabilmek için
Üzerine hiç yaprak düşmemiş
Patikayı takip etmesi gerektiğini.
Sonunda görüyor onu
Kısa, düz saçları olan
Otacı kadını, etrafına dağılmış çiçeklerle
Bir nehirde sırt üstü uzanırken.
Bugün, ona yalvarıyor
Kurtarması için kendisini
Kadın ona söylüyor
Nehrin suyunu içmesini
Bugün içmek için eğiliyor nehre
Bir yudum alıyor ve
Sırt üstü düşüyor geriye
Damarlarında akan yaşamı
Hissediyor, ilk kez
Bir kez daha eğiliyor nehre
Görüyor ak düşmüş gözlerini
Kafasını kaldırdığında
Hiç bilmediği bir yerde buluyor
Kendisini
Hiç tanımadığı bir kadının yanında
Kadın ona gülümsüyor
Ve adını soruyor

VII
Bugün, kim olduğunu unutmuş
Babasını unutmuş
Ve oğlunu unutmuş
Oğlunun gözlerini unutmuş
Babasının ellerini unutmuş
Gölgesini kaybetmiş
Ve de kendisini.