Geçmişe Yolculuk Şiiri - Hüseyin Karahan

GEÇMİŞE YOLCULUK

Senin yokluğunda akan gözyaşı bana kandır
Esen her sam yelinde havada ismin vardır
Nefes alışında yaşadığını bilen bedenimdeki candır
Beni mutlu eden aslında tabiatın içindeki yardır

Gözyaşım durmaz oldu gittiğin günden bu güne
Verseler dünyayı değişmem saçının tek teline
Benden gidince neyin değişti sor bir yüreğine
Değmedi senden sonra başka birinin eli elime.

Kader ördü sanki çözülmeyecek gibi ağları
Sevda uğruna Ferhat boşuna mı deldi dağları
Yokluğuna dayanamaz sönmez oldu kalp yangınları
Sana kavuşamadıkça boyun büktü ağaçların dalları.

Niye gittin sanki ne vardı benden fazla o adamda
Çok şey istemedim sadece olsaydın sen yanımda
Biliyorum eminim hâlâ ben varım senin aklında
Elbet bir gün kavuşacağız hayalimdir umudumda.

Her güneş batışında aklıma gelir parkta oturuşumuz
Saatlerce hiç usanmadan el ele tutuşumuz
Gözlerimi kırpmadan yaş gelse de birbirimize bakışımız
Uzun çamların arasında yorulmadan yürüyüşümüz.

Anılarımı sende yaşadım geçse de uzun yıllar
Elbet haktan cezasını çekecek bizi ayıranlar
İnanıyorum güzel olacak beraber yarınlar
Yaşlansak ta unutulmayacak ikimiz dolu anılar.

Mehtaba dönüp sessiz sessiz otururum her sabah
Aklıma nakşettiğim resminle çekerim içli bir ah
Ayrılışımızda zulüm edenler elbet diyecek eyvah
Seni bulmak içindir yolum artık tek güzergâh.

Köyümüzün tozlu yollarında ceylan misali koşardın
Çocukluktu belki yanına geldim mi benden kaçardın
Bunca zaman geçse de aklımdaki tek yardın
Seni ilk gördüğümde inan ki beni benden aldın.

Ne kadar da çabuk büyüdük erdi mi göğe başımız
O zamanlar yetmiyor muydu sanki sevmeye yaşımız
Hiç te kırılmak bilmiyor içimizdeki sabır taşımız
Eyvah diyecekler ama kalkacak aynı anda naaşımız

Yüreğim sen varken yaşlanmak nedir bilmiyor
Aklıma her düştüğünde sevdikçe tekrar seviyor
Bu aşkın ateşi güneşin doğuşunda tekrar yanıyor
Yokluğun gece olunca sırtıma bir hançer saplıyor.

İsyan etmiyorum aslında sensiz geçen günlere
Seni özlüyorum baktıkça kokulu kırmızı güllere
Selam söylüyorum ulaşır diye esen yellere
Unutmadım inan ki bıraktın gittin beni yaban ellere.

Çocuklarımız olacaktı hayalimizdi biri kız diğeri oğlan
Küçükte olsa evimizde vardı içinde mutluluk olan
Ayırdılar bizi yakınlar uydurdular yalan dolan
İkimiz ile güzel günlerdi mazimizde gizli kalan.