Geçmişe Yolculuk Şiiri - Kaşif Kani Ertürk

Kim demiş geri alınmaz zaman
Ya da yaşananlar mazide kalır diye
Hiçte öyle değilmiş meğer
Ne mekan mahrem
Ne de bilinmeyen zaman kalırmış
İnsan sevmeye, aşık olmaya görsün
Hayali düşlerde yaşar
Uyanıkken bile düş görürmüş
Yeter ki sevgi gözüyle görmek istesin
Düşmüş.. gerçekmiş..
Doğrusu hiç fark etmiyor
Tıpkı sevgili gibi
Onun da bilinmezliği bir yere kadar
Mesela diyelim ki;
Yıl takvimlerde farklı, rüyada farklı
Yaş yirmi üç, yerse Adana parkı
Gizli değil artık yürek sesi
Her şey açık, her şey aleni
Hatta hiçte önemli değil belli ki
Yok birilerinin görecek korkusu
Bir çocuk sevinci içinde saf ve temiz
Gülen gözler içinde mutlu yüzümüz
Üstelik de el ele,kol kola,sarmaş dolaş
Üstümüzde gök mavi bulutlar bembeyaz
Etrafımız rengarenk çiçekler
Altımızda doğanın yeşil halısı
Hayat bu olsa gerek
Yemin olsun yalan gerisi
Şairin dediği gibi;
“…bir elinde cımbız bir elinde ayna
Umurunda mı dünya..” misali
İkimizin de Mutlulukta doruk noktası
Dedim ya;
Düşmüş gerçekmiş ne fark eder
Yer Adana parkı Mevsim son bahar
Ne güzel günlermiş ki onlar
Ne zamanın
Ne yaşananların değerini bilmemişiz
Ve bilmemişiz
Keşke lerin bu denli can acısını
Çook geride kaldı artık yolun yarısı
Şimdi olsa da neye yarar
Bulutlar bembeyaz gökyüzü masmavi
Çünkü ne hayat toz pembe eskisi gibi
Nede artık şartlar eskisi kadar müsavi
Kaşif Kani ERTÜRK