Bugün birkez daha anladım ne çok şey biriktirmişim içimde.
Öyle özlem duyuyorum ki geçmişime.
Özlüyorum işte
Sokakta kan ter içinde kalana kadar oynadıgım günleri, karnım acıkana kadar eve gitmedigim o zamanlarımı.
Özlüyorum be
Mahalleye gelen o sütçünün sesini,
Sinek ilacı arabasının arkasından koşan çocukları.
Aşagıdan anne diye bagırmalarımı.
Özlüyor insan.
Bayramda bir araya gelen o kalabalık aile sofralarını, kapı kapı gezip şeker toplamalarımı.
Sobanın sıcagında yanına kıvrılıp uyumalarımı, üstünde fokur fokur kaynayan o çaydanlığı.
En çokta kardeşlerimle ettiğim kavgalarımı.
Tek derdimin okula gitmek oldugu o zamanları. Belki çoğu şeyimiz eksikti ama huzurlu, mutluyduk.
Özlüyorum işte
Mutlu oldugum o günleri. Geri gelmeyecek çocuklugumu özlüyorum.
Kayıt Tarihi : 27.1.2025 12:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Madem ki bu dünya bir imtihan diyarıdır Kamile hanım, o zaman her yaşın şartların uygun davranışlar sergilemek daha evla olur. Çünkü insanın ebediyen çocuk kalması söz konusu değildir.
Şahsen ben, çocukluk günlerimi fazla özlemiyorum. Çünkü bizim çocukluğumuz hep çalışarak ve zor şartlar altında geçti.
Rabbim, atimizi hayırlara tebdil etsin aminé
TÜM YORUMLAR (1)