Geçmişe Özlem Şiiri - Habip Altıok

Gene eski günler düştü aklıma,
Gidip Sarılar’ı göresim geldi.
Oğlum dalga geçti şaştı aklıma,
Dâh edip ‘sumsuğu’ vurasım geldi.

Babam atlarınan düven sürüyor.
Anam ağ paklalı dürüm dürüyor.
‘Memmed’inen Veysel’ yeni yürüyor.
Hatırıma şimdi o resim geldi.

Anlat deseler Sarılar Köyü’nü,
Taşlı tarlasını, hozan bağını.
Dağını, taşını her bir şeyini,
Gezip de gönlümü yorasım geldi.

Sabah evden çıkıp dereye gitsem.
Dereden ‘Bucaklı’ yolunu tutsam.
‘Ciritmeydanı’ndan’ köyü seyretsem,
‘Âğşamaça’ öyle durasım geldi.

‘Bıcahlı’dan’ azık alsam çıkıynan.
Bostan bulup yolda, yolsam koküynen.
Şemşâmer de çalsam, eşşek yüküynen,
Kalanı sırtıma sarasım geldi.

‘Örenin Üstü’nden’ ‘Hüyük’(ğ)e’ çıkıp,
‘Mera’yı,’ ‘Uluyol’u’ artta bırakıp,
‘Kartalkayası’ndan’ aşşağa bakıp,
Uzun uzun hayâl kurasım geldi.

Köyün sığırları çayıra dalsa,
Tarla sağabısı adamlar gelse,
‘Essağan Çayır’da’ bi dôğüş olsa,
Koşup köye haber veresim geldi.

‘ÖküzArkacı’ndan,’ ‘Bozdağ’ı’ bulsam.
Bayrağın yanında uykuya dalsam.
‘Alacalı Hatça’dan’ bi ekmek alsam.
‘Hardalı, yemliği’ düresim geldi.

‘Taşl’oyak’tan’ geri yollara düşüp,
‘Kô Deresi’nden’ ‘Memillin Kaya’yı’ aşıp,
‘Kosgüçünen’ taşı, toprağı deşip,
Navruzunan çiğdem, deresim geldi.

‘Ağbayır,’ ‘Dep’üstü,’ ‘Pambıkyeri,’
‘Üçağal’ yolundan dolanıp geri,
‘Kô Deresi’nden’ bi akşam üzeri,
Yorgun argın köye giresim geldi.

Toplansa ‘konşular’ iki laf etsek.
Ceviz oynasak da ‘yımırta’ ütsek.
‘Kale’den’ kar gelse, pekmeze katsak,
‘Karınan’ pekmezi ‘karasım’ geldi.

“Bi yanı ekinlik bi yanı herklik.
Arada kalmış da kınalı keklik.
Babasından olalı görmemiş yokluk.”
Bu türkü sırrına eresim geldi.

Ertesi gün gitsem tekrar ‘Ören’e’.
Köyün ‘damları’ kalmış virâne.
‘Yağabemmi’yi’ varsa bi görene,
‘Kedinin ayağını’ sorasım geldi.

Biraz sohbet etsem kalksam oradan,
‘Örtülü’ye’ doğru gitsem dereden.
Geçsem ‘Üzeyir Hoca’nın’ aradan,
‘Şo yannıya’ doğru varasım geldi.

‘İmamın bayır’dan’ sessizce geçip,
‘Civelağân Gara’da’ bi ayran içip,
‘Dede’mmi’nin’ orda itlerden kaçıp,
Hemence finişi kırasım geldi.

‘Çidirgiye’ ‘kirbit’ bulsam yakmaya,
‘Oğsüz’ün yokuşu’ diktir çıkmaya,
Yorulup başlarsa terler akmaya,
Harmana postumu seresim geldi.

Rakıyı, şarabı soksam bôğrüme,
‘Kale’de’ uğrasam Ömer’oğlu’na,
Sallanarak çıksam köyün yoluna,
Acep hangi evde durasım geldi?

Varsam ‘Bıçgın’ın’ bahçe duluğuna,
Hem insana hasret, hem soluğuna.
‘GamberAhmet’ dese ‘Bak kılığına’!
Utanıp toprağı yarasım geldi.

Gezsem böyle köyün dört bir yanını.
Yaşasam geçmişin her bir anını.
Alırsa orda ala, Tanrı canımı.
Aklıma kıymalı merasim geldi..(?!)