Bütün yaşantım boyunca, sevgiyle
Tutunmaktı hayata
Utkum yalnızca anne
Varlığımı anlamlandırmak varoluşumda,
Belki sana göre
Ağlamak yakışmıyordu bana
“bi bak derdin aynaya, ağlarken
ne kadar da çirkinleşiyorsun”
Gözlerimdeki hüznü göremiyor muydun anne
Doğrusu ya, yakıştırıyordum belki inadına
Ağlamayı kendime
Ve beklide hiçbir şeyi
Yakıştıramadığım kadar, daha önce
Uzatacaktım saçlarımı,
Büyüyecektim işte
Madem istemiyorsun görmek
Kim görecekti saçlarımla
Ördüğüm kozamda ağladığımı
Sevgi dilencisiydim anne
Bi ağlama duvarına benzesem de
Umudum, saçlarımı aralayacak
Beni öpemendi gözlerimden
Sıcaklığınla eriyecektim ellerine
Fısıldayışınla, “ağla bebeğim”
Çaresizliğe inat, hiç değilse
Bana düşense…
Mart 2002
Nurten AktaşKayıt Tarihi : 15.12.2007 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bütün yaşantım boyunca, sevgiyle
Tutunmaktı hayata
Utkum yalnızca anne
Varlığımı anlamlandırmak varoluşumda,
Belki sana göre
Ağlamak yakışmıyordu bana
“bi bak derdin aynaya, ağlarken
ne kadar da çirkinleşiyorsun”
Gözlerimdeki hüznü göremiyor muydun anne
Doğrusu ya, yakıştırıyordum belki inadına
Ağlamayı kendime
Ve beklide hiçbir şeyi
Yakıştıramadığım kadar, daha önce
Uzatacaktım saçlarımı,
Büyüyecektim işte
Madem istemiyorsun görmek
Kim görecekti saçlarımla
Ördüğüm kozamda ağladığımı
Sevgi dilencisiydim anne
Bi ağlama duvarına benzesem de
Umudum, saçlarımı aralayacak
Beni öpemendi gözlerimden
Sıcaklığınla eriyecektim ellerine
Fısıldayışınla, “ağla bebeğim”
Çaresizliğe inat, hiç değilse
Bana düşense…
Mart 2002
nurten hanım ;
tüm annelerin ellerinden öpüyorum bu şiirin yazan sizin sevgi dolu yüreğini ve anneler gününü kutluyorum
-------------------
SEN ANNE
adem ile havvadan başlayan
kutlu insanlık tarihinde
ilk nefesimizden son nefesimize kadar
senin varlığının şerefi var anne.
beşeriyeti yeryüzünde yoktan var eden
hak yolunda bizi meleklerden üstün tutan
varlığımızı şerefli kılan her sebebinde
rabbimin yeryüzünde sen hikmetisin anne.
yaratıcım kusursuz planlamış seni
hç bir canlıda göremem senin eşin ve benzerini
deryalar bir avuç sudur senin gözlerinde
senin kutsiyetinin üzerine mükemmellik tanımam anne.
varlığın yeter beşeriyetin saygınlığına
alemlerin efendisini bahşeden sen amine
sen olmasan bizler gömülürüz uzayın karanlığına
insanlığı üstün kılan değerlerin şifresi sendedir anne.
senin yüreğin dağlar kadar yüce ve gamlıdır
bizi kuşatan sevgin okyanuslar kadar engindir
senin gönül dağlarından billur ırmaklar akar bize
dertlerimizin devası senin göz yaşında saklıdır anne.
bebektik,ağladık,acıktık,büyüdük ve güldük
hayatımızın her deminde sen varsın ancak
sen varsın çiçek çiçek açan gönül bahçemizde
sen evimizin direği ve gönüller sulatanısın anne.
senin göz pınarlarından akar yeryüzünün bütün ırmakları
duru gölleri doldurur senin merhamet yağmurları
sen yanan yürekleri ayırdetmeden sularsın şefkatinle
gönlün mümbit ovalar kadar bereketlidir senin anne.
ya geceler boyu uykusuz yavrum diye çırpınışların
gecenin karanlığını aydınlatır nurlu bakışların
sen insanlığın evrensel bir değerisin yeryüzünde
senin fedakarlığın sevdamızın mayasında yaşar anne.
sensin bana aşkı ve şefkati öğreten
sensin bana merhamet denizinde sevmeyi öğreten
senin kalbinin sıcaklığı var ruhumuzun derinliklerinde
insanlık barışının sırları senin kalbinde saklıdır anne.
sen bir karıncayı bile incitme derdin hani
ben bilmezdim kuşları ve insanları katletmeyi
insanlık şimdi neden savaşlar ve acılar içinde
bana bunları sonradan öğrettiler anne.
fabrika tezgahlarında alın terin
hastane odalarında şıfalı ellerin
okul sıralarında çicek diken gözlerin
tütün tarlalarında zifirli ellerin
evimizin neşesi,dirliği sensin bizim
sen hakkıını helal etmezsen bize
biz cennete giremeyiz anne.
geceleri önünde saygıyla eğilir yıldızlar
gündüzleri güneş kamaşır senin ihtişamından
senin bu dünyada değerini anlatamaz bu satırlar
ay güneşe aşık biz senin mahur gözlerine
sen bizim gündüzleri baygın hayatı dirilten
solmaz ebedi güneşimizsin anne.
rahme ve topraga düştüğümüz anlar arasında
ezelden ebede akan hayat yolculuğumuzda
sabilerin anne anne diye aradığı mahşer gününde
sen bizim inacımızın en kutsal değerisin anne
mart-2007 akçay
İbrahim Yılmaz
O, yavrusunun ağlamasına dayanamaz
Öyle sever ki, saçının teline kıyamaz
Canındaki canı başkasıyla paylaşamaz
Onun derdini anne olmayan anlayamaz
Gönüllere damladıkça gonca gül gibi açan mis kokulu kaleminizi yürekten kutluyor, saygılar sunuyorum.Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (13)