Serap Şiiri - Kadir Ünlü

Şiir Kadir ÜNLÜ.3/12/17
( Her hakkı saklıdır )

Bir damla mutluluk var,
Bu sonbahar sabahı içimde,
Dökmüş ağaçlar,altın sarısı gazellerini,
Güneş başka güzel,gök başka mavi,
Kırlangıçlar neşeli,
Ahenkle raks ediyorlar

Güzel bir Türkü çalıyor radyomda,
“ Allı turnam bizim ele varırsan”
Muharrem Ertaş mikrofon da,
Çocuklar koşuyorlar,kaldırımlar tertemiz,
Mutlu bir köpek yanlarında.

İhtiyar bir çift göründü uzakta,
Ellerinde bastonları,ağarmış saçları,
Kadın,nur yüzlü pamuk bir nine,
Adamı ısırıyor gözüm bir yerden,
Yaklaştıkça bana benziyor,
Yüzünde hafif bir tebessüm,oldukça mağrur,
Kalbim fırlayacak yerinden,
Aman Allah’m,bu adam benim;
Sensin,sensin kolumda ki pamuk nine,
Yaşımız da epey ileri,
İndim panikle atlayarak merdivenleri
Sanki yangın var,
Çıktım dışarı,gözlerim fal taşı,
Aman Allah’ım,sokak bomboş,
Basmışlar sırra kademi,sen ve ben,
Oturdum bahçe duvarına,
Devrildim bir dal gibi.

Çözüldü dizlerimin bağı,kalmadı derman,
Doğruldum baktım göğe,
Ne güneş başka güzel,
Ne de gök başka mavi,
Neredeler,köpekle koşan çocuklar,
Hava da çok kirli,genzimi yakıyor,
Kaldırdım tutup elimden bitkin kendimi,
Yıkılmıştı hayalleri,çıktık yukarı,
Ağlama dedim,bir bardak su içirdim,
Yaşamışsan ağır yılları,yüreğinle taşıyarak,
Örselemişsen kendini,
Olur ara sıra böyle,serap görürsün,
Sil göz yaşlarını,üzme,kendini ve evdekileri,
İnsanlar yaşlanırlar,
Her sonbahar da dökülür yapraklar,
İnatla gelir gene bahar,çiçekler açar
Ağlama...