Geçmişe bir takım cümleler 2

Takvim yaprakları oldu bana bir yığın
Artık sayamıyorum evin her yerinde
Tıpkı daha öncesinde dediğim gibi
Aramızda uzun bir zaman farkı
Etki bile yaratmadı anılarına karşı

Hala bu ızdırabın dinmesini bekliyorum
Hiçbir zaman yaş akıtmadım gözlerimden
İçimden ağlarım uzun zamandır
Bütün hepsi senin eserin

Ardında bıraktığın hayat senin eserin
Kafayı yiyorum diye düşünüyorum
Çünkü tıpkı şu an senin de okuduğun gibi
Bunca zamana nasıl yenik düşmedi içimde ki hasret.

Merak ederim hep acaba diye
Zihninde benim için yer kaldı mı ?
Onca düşünce, onca insan arasında
Benim için bir yerin hala var mı ?

Merak ederim geceleri yattığında
Sabahları uyandığında
Herhangi bir müzik dinlediğinde
Zihninde benim sıram da gelir mi ?

Ben hiç bilmemişim sonbaharın ne olduğunu
Sokakta önüme düşen yaprakta bile ararım seni
İstanbulda sonbahar hiç bu kadar soğuk olmamıştı
Üşüyorum ismini anmaya korktuğum
Ne olursun ellerimden tut ısıt beni

Sorsalar sana, benden nefret eder dersin
Doğru da, senden nefret ediyorum
Zihnimde hala yaşıyorsun
Ben de unutmuşsun bazı parçalarını
Almak için geri gel ne olursun.

Onca zamana rağmen sesin...
Hala unutmadım en küçük ayrıntısına kadar
Dudaklarının ismimi anmasıyla oluşan mutluluk
Hala zihnimde yankı yapıp duruyor
Mahvettin benim tüm hayatımı

Seni o kadar çok özlüyorum ki
Zihnimde verdiğin acı bile mutluluk katıyor
Ben ne anlarim şiir yazmaktan, yaptığım tek şey
Bana yazdığın şiirleri, kendi kalemimle iade etmek.