Geçmişe Ağlayan Gelecek Şiiri - Mücahit ...

Geçmiş gömleğimizin içinde bir resim,
Hep kalbimizin üstünde.
Ve hep bastırıyor sanki kalbimize kederle
Grinin adeta gardiyanlığın da,
Kenarları soluyor dimi
Her geçen güzel anıda.

Hasretimiz öyle büyük ki geçmişe,
Sonsuzluğu kazıyoruz betonların egemenliğine.
Bu bir isyan mı veya bir devrim mi bu?
Yoksa bir haykırış mı?
Adeta bir katledilişe!

Bizi bizden alan ne oldu ki hemen böyle
Daha dün en sevgili değil miydik biz kendimizle?
Ya şimdi, için için ağlıyoruz geçmişe.
Göremiyoruz ki arkamız dönük olduğundan,
Geçmişe ağlarken, gelecek hiçte gülmüyor bize.
Yoksa bu yüzden mi mutsuzuz hepimiz
Her şeyin en iyisi ayaklarımızın altındayken,
Yaşam denilen ırmak öylesine delice ve hızlı akarken
Bu yüzden mi gömüldük, yaşarken içimize?

Şimdi ah çekmek bir oksijen kaybı sadece,
Siz şimdi sadece, sımsıkı tutun o resmi delice.
Öpün o cansız parçayı hayat öpücüğünüzle.
Mucize mi dersiniz bilmem ne
Gökkuşağı inecek birden, tüm eskilerin albümüne.

Ve albümün bittiği yerde bir hazine,
Göz alıyor hemen ileride.
Başımızı kaldırsak göreceğiz tepede,
Gelecek nasıl da ışık saçıyor,
Bakmayı bilenin yüzüne..