Geçmişe Ağlamak Şiiri - Bora Kalbim

Ağlamak istiyorum geçmişimdeki güzel şeylere
ağlamak istiyorum karanlıktaki geleceğime
bilmediğim şeylere göremediklerime herşeye
tadı tuzu olmayan ve anlayamadığım şeylere

Ne ağaçların gölgesi kalmış nede kokusu
taştan olmuş herşey betondan yüksek binalar
kalmamış top oynadığımız o boş tarlalar
su içtiğimiz o eski çeşmeler kaybolup gitmiş

Hani arkadaşlarımız vardı hep konuşurduk
kimse kalmamış sani buhar olup uçmuşlar
herkes saklanmış sanki biyerlere yok kimse
ne tadı kalmış nede tuzu hayatın yaşamanın

Dışarda kimse kalmamış beton sokaklar hep
kimseninde kimseden haberi yok kim nerde
kapanmış hep pencereler cekili hep perde
artık herkes bilgisayar başında yeni arkadaş

Ne güzel işte hep başındayız çıkmadan dışarı
saatler nasılda geçiyor yok böylesi bir başarı
ömür bitirmek ne güzel hiç çıkmadan dışarı
dost akrabamı bana ne onlardan aman sende

(26-12-2010)