senin seslendiğini biliyordum
aralayınca yalnızlıklar kapısını
seni gördüm sallanır sandalyende
geldim ya yanına,gözlerini tanıyarak
ellerimden tut arala zaman kapısını
bu sisler arkasında,biliyorum o yeri
geçmiş zamanlar bahçesini
kırmızı ibikli rüzgar gülü dönüyor
kayrak taşından kapaklı kuyu üzerinde
ve o ağaç,üzerine adımızı kazıdığımız
yanında sen,o eski genç kız halinle
zaman geri çağırır,geldiğim yere
biraz daha kalamazmıyız ne olur
hani o labirent halinde yoldan
muntazam kesilmis çalılar içinden
geçmek,dönmek zamanı olmasa olmaz mı
tamam geldim küsme ne olur
sallanır sandalye boş,hüzünlü
bahçedeki mezar taşının üzerine
kim koydu o gümüş kenarlı aynayı
bak deme bana ne olur,bakamam ki
Mehmet Akif Gülhan 01.03.2006 Saat 09.51
Mehmet Akif GülhanKayıt Tarihi : 1.3.2006 10:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hüzünden başka bir şey değil bu.ahhh keşke böyle olmasa...
biraz daha kalabilsedik keşke.hep kalabilseydik orda.
Ama kalınsaydı uzun süre,şiirler olmazdı bu tadda
özlem olmasa,acı çekmek olmasa ne yazılırdı buralarda.
yazan da söz ustası olunca hüznün keyfi de bir başka.
gönlünüze sağlık üstad
Fakat hoş bir senaryonun sahnelenişi geçiverdi gözlerimin önünden...canlandırılabilecek kadar sürükleyici,şiirin hikayesine çeken bir üslub...yine bir ayrı fotograf...ama siyah beyaz :)
sevgi ve dostlukla
ama zaman geriye işlemez maalesef kural bu,
sevgilerimle üstadım
Hıfzı özbekmez
TÜM YORUMLAR (34)