Rivayet bu ya;
Geçmiş zamanın birinde, bir yerinde
Sarhoşların şarabına meze olmuş bir kadın.
Sözleri anlamsız, gözleri zevkle parlayan adamların,
Kanlarını çekmiş ahengiyle,
Demirden oyulmuş kalplerine hükmetmiş bedeniyle.
Sevdikten sonra hepsini, sus düşmüş payına zehrin.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta