Dün değildir hayat.
Hayat; yarını düşlemek de değildir aslında.
Aslında hayat; an’ı yaşamaktır.
Öncesi geçmişin izi,
Sonrası; kaygısıdır geleceğin.
Diyordu adam,
Ağladı kadın.
Geçmiş zamana gözyaşı dökmek:
Ahmaklıktır.
Kuruntusunu yaşamak geleceğin:
Budalalıktır.
Keşkeler de bahanesi dir,gözyaşlarının.
Bırak dedi keşkeleri.
Unut gitsin.
O döktüğün gözyaşları düşse de toprağa,
Hiçbir tohumu yeşertemez aslında.
Aslında oda seviyordu beni.
Ama gitti.
Aslında olmamalıydı hayatımda.
Ama oldu.
Aslında hak etmedim ben bunu.
O çoktan unuttu.
Bırak dedi aslında ları
Unut gitsin.
Bu toz duman evrende,
Sen daha yenisin.
Bilmem kaç bin yıl önce de vardık biz.
Bilmem kaç bin yıl sonrada olacağız.
Sana biçilen ömrünü harabetmek niye?
Olan,sonu değildir kainatın.
Olan,sıradan bir hüznün ta kendisidir.
Olan,koskoca bir ömrün.
Sadece birkaç metresidir.
14.02.2010
Memiş GültekinKayıt Tarihi : 9.3.2010 14:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Memiş Gültekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/09/gecmis-zamana-gozyasi-dokmek-ahmakliktir-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!