Geçmiş zaman sevdaları

Tanıdık hayaller böler
karanlık gecelerimi nicedir...
Yüreğim çınlamaktan yorgun; çın…çın!
Sabah kuşlarının sesi yankılanırken
ağır uykularımda,
nasıl bir şey bu;
bir ömür özlemek-
özlemek asırlarca?!.
Şimdi derin bir “ahhh!”tır nefesim, ta eskilerden...
Bir sızı ki içimde; sızım-sızım
hiç eksilmeyen...
Reva mı bir düşe düşmeye çalışırken
eski bir düşte çoğalmak yeniden!
...
Biliyorum aslında;
önce bir kalemde silip atmalı çantada keklik sevdaları,
ardından koca bir silleyle hiçliğe göndermeli
şu yalan-şu yavan-şu düzenbaz aşkları...
Sonra binip o bembeyaz
geçmiş zaman sevdalarının kanatlarına,
süzülmeli sevgilinin olduğu o adsız diyara,
hasrete inat kavuşmalı ve ağlamalı mutluluğa;
damla...damla…