Çoçuktum gittiğinde...
Rüyalarımda gördüğüm kalbime işleyen...
Sevmeyen, toz olan, demir olan...
Taş gibi bir yürekle isyan eden...
Adı konmamış bir hasret...
Geçmiş zaman sarmaşığı... Çocukluk...
Yaşam mı? Ölüm mü? Hayal...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
