Henüz insanın insana cehennem olabileceğini tahmin etmezken,
yani küçükken daha, anneme beden bedene sarılabilmek adına
daha da büyümek, kocaman adam olmak istiyordum.
Böylesine iğrenç bir şeyi istemek yerine bir sandalyeye
tırmanabileceğimi anladığımda, sırtım çoktan aşınmış, ihanetle
ve insanlıkla yaftalanmıştım. Düşünmek için artık fazla geç, bir
avuç toprakla susmak için henüz çok erkendi ve ben, kirli yüzümü
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta