Elli, altmış yıl evveli,
Çocuktuk oyun oynardık.
Evimiz gibiydi sokaklar,
Korku, endişe bilmezdik.
Bugün sokaklarda kalmak,
Tehlikeli, korunaksız.
Yıl ikibin yirmi birde,
Geldiğimiz yer burası!
O yıllarda huzur vardı,
Her yer güllük gülistanlık…
İnsanlar şen ve şakraktı,
Sorunları yok gibiydi!
Bugün sokaklarda kalmak,
Tehlikeli, korunaksız.
Yıl ikibin yirmi bir de,
Geldiğimiz yer burası!
Sokak ürkütücü, riskli.
Evlere kapanır olduk.
Komşuluk, ahbaplık bitti.
Büyük, küçük saygı bitti.
Bugün sokaklarda kalmak,
Tehlikeli, korunaksız.
Yıl ikibin yirmi bir de,
Geldiğimiz yer burası!
Dostluklar hepten bitti,
Hatır, gönül, saygı bitti.
Yaşam gittikçe zorlaştı,
Hayatın esprisi bitti.
Bugün sokaklarda kalmak,
Tehlikeli, korunaksız.
Yıl ikibin yirmi bir de,
Geldiğimiz yer burası!
Bozkurt’um altmış yıl evveli,
Ben de küçük bir çocuktum.
Komşu çocukları ile
Mahallede sokaklarda,
Birlikte oyun oynardık.
Bize karışan olmazdı.
Bugün sokaklarda kalmak,
Tehlikeli, korunaksız.
Yıl ikibin yirmi bir de,
Geldiğimiz yer burası!
İbrahim Bozkurt
Kayıt Tarihi : 12.1.2022 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güncelleme tarihi: 20.11.2021 şiirin metni,geçmişle bu günümüzün mukayesesi denebilir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!