Geçmiş Zaman Şiiri - Nizamettin Ergül

Rüzgar gibi esip geçti
Acımasız bir şekilde
Yürekleri delip geçti
Nasılda zalimce.
Bazen kahkahalarla dolu
Bazen hıçkırıklarla
Ağır kayıplar bırakarak
Bir yel gibi esip geçti.
Mutluluk şelalesinede bıraktı
Ayrılık pınarında
Göz açıp kapayıncaya kadar
Fırtına gibi esip geçti.
Kimi vakit ışık saçtı
Kimi zaman karanlığa mahkum edip
Bazen dualar eşliğinde
Bazen beddualarla defolup gitti.
Saçlarda aklar
Yüzlerde derin hendekler
Kalplerde hüzün
Umutlarımızı çalıp geçti.
Kimimiz değerlendirdik anı
Kimimiz yetişemedik hızına
Varımızı, yoğumuzu
Ömrümüzü ecel gibi alıp geçti.