Bizler,sevda yüklü insanlardık
derviş hassasiyetinde akardık zamandan geleceğe
gökyüzüne baktığımızda gülüşlerimize yağmurlar eşlik ederdi
boşluklarımız tebessümlerimizle dolardı
ne zaman bir cenâze,bir toy görsek,
tek yürek olurduk ağıt ve sevinçlerimizde…
fakir,zengin,ölen,ağlayan biz olurduk ortak ülküde
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
