Geçmiş Ve Gelecek Şiiri - Nurzal Keser

İnsan doğar, küçücük haliyle
Öylece yaşar bir zaman
Sorgusuz, sualsiz, parasız, pulsuz
Sonra yürür, etrafı izler
Biraz biraz konuşur
Seversin, mutlu olur.
Saftır yüreği, hainlik bilmez.
Yalan da dolan da
Hele çıkarcılık hiç bilmez.
Gençliğe adım attı mı
Başlar sorgulamaya, algılamaya
Elinden geldiğince de anlatmaya
Tabi dinleyen birilerini bulursa!
Bu zamanda başlar
Kini, nefreti ve sevgisi
Aslında bu zamanlardır
Sonrasını var eden,
Yani şekillendiren.
Tabi bu iş öyle kolay değil,
Yani bu zamanları geçirmek.
Hesap kitap meselesi vesselam.
Yaş biraz daha ilerledi mi,
Varsa birazda beyninde düşünecek kadar olayı ve olgusu,
Çokça düşünüyorsa, bir de bunları
Yanarım ben o insan yavrusuna.
Yapma be kardeşim diye,
Bağırmak isterim.
Ama nafile!
Çünkü öyle, yani nafile…
Bildiğini okur, bilinçli okur.
Ve de yazar biraz biraz
Sorgular her şeyi;
A’yı, B’yi, C’yi
Beynindeki boşlukları fark eder
Yılmadan usanmadan onlarla
Uğraşır durur,
Didişir durur.
O zehir zemberek beynini
O taptaze beynini.
Kömür karası saçları da
Gider tabii…
Başlar aklar düşmeye
Düşmeye, düşmeye…
Yani genç yaşta
Yani en güzel, en taze zamanda
Gel de bağırma, gel de haykırma
Yapma be kardeşim diye!
Desen de para etmez, bilirsin, anlarsın.
Bir kere girdi mi!
Beyne başkaldırı, isyan, bilinç
Ve de fikir
Ve de hayal meyal şeyler
Sen artık ondan normal şeyler bekleme.
Şunu da söyleyeyim unutmadan,
Böyle adamları sevmez insanlar.
İnsanlar dediğim, kendini bilmez,
Yani yaşadığını zanneden
Fındık beyinli insanlar.
Bunu da hissettirirler hani
Bak delikanlı gittiğin yol, yol değil,
Çok okuyorsun ve düşünüyorsun
Sonun iyi olmaz hani.
Ya kafayı yersin
Ya anarşist ya da dinsiz ve kitapsız olursun…
Takar mı bizimki bunları.
Sen yemedin de ne oldu?
Bey amca!
Bırak biz de yiyelim,
Belki o zaman olur bir şeyler,
Belki o zaman
Güneş, gerçekten güneş gibi doğar,
Gün anlamlı, günler yaşanası olur.
Yani anlayacağın Bey Amca!
Bizim yolumuz yol,
Hem de en fikirli yol,
Hem de en aydınlık yol.