Geçmiş Şairlere Kızıyorum

Kızıyorum geçmiş bütün şairlere
Mısralarımı çalmışlar
Bana söyleyecek söz bırakmamışlar
Şimdi ben, sevdamı mutluluklarımı kızgınlıklarımı acılarımı
Kendi sözcüklerimle nasıl anlatayım…

Gecenin bir saati apansız vurulmuşsam melankoli kurşunuyla
İçimden sevdaya dair sözcükler çağlıyorken tıkanıp kalıyorsam
Hep şairlerin suçu
Kendi mısralarımı yazmak isterken
Cemal Süreya’nın sözleri geliyor aklıma
“Öyle güzel bakma bana
Allah yarattı demem, severim”

Sonra Özdemir Asaf geliyor
“Kim o deme boşuna
Benim, ben
Öyle bir ben ki kapına gelen
Baştan başa sen”

Sonra Can Yücel söz alıyor
“Utanılacak bir şey değildir ağlamak
Yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer”

Sonra Orhan Veli çalıyor kapımı
“Ağlasam sesimi duyar mısınız mısralarımda
Dokunabilir misiniz gözyaşlarıma ellerinizle”

Sonra Necip Fazıl beliriyor bütün heybetiyle
“Ne hasta bekler sabahı
Ne taze ölüyü mezar
Ne de şeytan, bir günahı
Seni beklediğim kadar”

Ne zaman sevgiliye kendi mısralarımı yazmaya kalksam
Küçük harflerden ibaret dev mısralar kesiyor önümü
Kala kala bana kalan
“Sana bir şey diyemiyorum, diyebildiğim sadece zavallı ben”
Kalıyor geriye “sadece zavallı ben”…

©
17-01-2022
03:38