Dağlarda barınacak kalmayınca inleri,
Ormanları yakmaya saldılar hainleri,
Ne söylesen anlamaz bulanmış zihinleri,
Adlarını koymuşlar; “ateşin veletleri.”
Ülkemin etrafı oldu maalesef yangın yeri,
Canla başla çalışır itfaiye erleri,
Bunları görmek istemeyen üç beş serseri,
Sanal alemde estirir düşmanlık yelleri.
Takmışlar kafaya helikopteri uçağı,
Bilin ki bunlar terörün en kötü tuzağı,
Bir olmak gerekirken seçiyorlar nifağı,
Yalan haberlerle kirletirler sosyal ağı.
Yok oldu, yandı kül oldu masum börtü böcek,
Kayboldu dalındaki açılan güzel çiçek,
Bunun hesabı elbette bir gün verilecek,
O zaman biz göreceğiz kim kime gülecek?
Yakan da yanacak; ama bugün ama yarın,
Aldılar canlı cansız bütün varlığın âhın,
Üzüldük olanlara ruhumuz darmadağın,
Havale ettik yaratana hüküm Allah’ın.
Yapılanları gözleyince bu vicdan sızlar,
Yaktılar ciğerlerimizi bu vicdansızlar.
İnsanlıktan nasipsiz olan acımasızlar,
Bu acımıza acımasızca kaygısızlar.
Selim İç
Kayıt Tarihi : 21.2.2024 23:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!