değiştiremediğimiz şeylere isyan nafile çaba olan olmuş geçmiş ola. yinede kayıtsız kalamaz insan nedeni niçini sorgular durur. ne faydası olur ne huzur bulur. çaresiz kalmak en zoru, birşey yapamamak uzaktan seyretmek, kendi hayatı elinden kopup giderken öylece bakmak, gönlündeki fırtınaya yağmur olamamak, içindeki kor olmuş ateşe benzin dökmek belki.onu görmek insanı tekrara düşürür, her yeni yaşanan anlar nasılda yanar canlar, özlemiştir sevgiliyi, kokusunu, bakışını,
gönlüne bir sıcaklık ılık ılık akışını.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta