Bu kaçıncı şiirim bilmiyorum?
Saymadım sensizliğin sayfalara dökülüşünü, şimdi bir başıma oturmuşum bir gece yarısı geçmişe dalıp seni düşlüyorum.gözlerin bana yine merhaba diyor geçmiş girdabında...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta