Kül rengi yalnızlığıma sirayet eden pek dirayetli sevgilim,
Etraf çok karanlık, ses ver n’olur. Aklımın ucundan geçirdiğim
hayallerimi bir falezin kenarından özgürlüğe uğurladım.
Artık daha da bir başımayım bu hayatta ve çok karanlık
yalnızlığım. İnsan kendini ölüme götüren bu şeytani virüsü
içinde taşıdığını bilir mi? Ne zaman farkına varır dünyadaki
bütün kötülüklerin anası olduğunun. Bilmek en bilgece eylem
Cebeci köprüsünün üstü
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Devamını Oku
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta