aptal bir diziye beraber gülüyorduk.
beraber taş atıyorduk çocukluğumuzun camlarına
penceremizin küfürleri vardı arabalara
sokaklar sensiz ışıklarını söndürmüş bu sürtük karanlığa
bu karanlığın güneşle imtihanı var.
yalnız başıma yalnızlığımla imtihanım var benim.
herşey yarım kaldı gidince sen
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta