Geçmiş Geçmiş Olursa Şiiri - Halil Gürbüz

Sıktıkça sıkar hayat canını
Sayar için birer-birer...
Dökülür dışında yüz-bin_be-ter..!
Çıktıkça çıkar suyun, inmez ateşin.
Düştükçe düşer, tansiyon, nabız...
Bugün isalin-se_çilen
Ertesi gün de kabız.
Hastasındır, başkasındır;
Takatsiz, dermansız...

Gördüğün çoğu renk bembeyazken
Ve duyduğun seslere de kulak veremezken
Öğürtün, böğürtündür; bütün etkin ile tepkin...
Yediğin, içtiğin geçmez olur boğazdan.
Çektiğin damardan şişe-şişe kan_ser-um_dur!
Yetindiğin iki topan ilgi ve bir yudum sevgi.
Tabi olmuşsa, sunan; can-ı gönülden!

Tek damla yaş düşmez, özün süzülürken..!
İste-sen, isteme-sen de yitirdiğin ömründen.
Taş gibi bir lokma oluverir,
Boğazına takılır; kızaran pembe düşün!
Yutkunamazsın, içinse dolar;
Hayat yem-yeşil aksırdıkça
Gözlerin-de bakışın da solar...

Hasta uykuların ve anca kendindir
Dinlene-dinlene böldüğün...
Ne karanlık gelir gece
Ne aydınlık misafirdir pencerene.
O saatten sonra yandın işte..!
Ne yaşadığın hayattır bir saniye
Ne de ölüm gibidir her bir ölüşün...

Sağlığını koru, yoksa;
Yoktur geçmişe dönüşün..!