Gözlerımın altı yine aynı.
Artık yalnızken de ağlayabiliyorum.
Tekrar tekrar açıp kapanıyor,
Tek bir lokma koymadan boğazıma.
Pijamalar üzerimde.
Dışarıda hava nasıl, hatta hangi mevsimdeyiz bilmiyorum,
Suni ölüm uykusundayım.
Uyumak istiyorum.
Banyo yapmadım, sakalım uzadı.
Yerler pis, gittiğinde kullanılmış kadehler duruyor.
Tırnaklarım batıyor artık.
Kafam bomboş.
Değil küçük şeylerle mutlu olmak,
Kendimi unuttum.
Yine satıldım defalarca.
Sonsuz geliyor bir ucundan bir ucuna ev.
Bizi şımartan iliklerimizin nakli değilmiş anladım.
Havası bozulmuş evin.
Perdeler sanki yüzyıllardır açılmamış gibi.
Sigara da ağır geliyor.
Bu yaşam değil benimkisi.
Ölmekse daha yakın, bir o kadar korkunç.
Arada sıkıştım.
Yine satıldım defalarca
Tribüne aşkın,
Aşkın marka.
İte kaka yine satıldım, yine satıldım.
Kayıt Tarihi : 12.3.2008 17:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!