Cezîretül-arab’da yaşanıyordu devr-i fetret
Duyuluyordu kız çocuklarından enbüyük nefret.
Kız çocukları gömülüyordu toprağa diri diri
Bunu yapanlarda insandı gûya! hemde iri iri.
Ukkaz meydanında her sene panayır kurulurdu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta