“-şeer yerlerinde bakıyon da
kimi kellesini-paçasını üteleyo
kimi garnını-bağırsağını temizleyo
valla biz içyağını bile almayız
donyağını da bek yeyen olmaz”
“-bi de beğenmezler,
senin haşgaş yağını”
“-hakgaş yağ(ı) olmadan
neyinen etçe(ği) mişiyiz
kösmeyi, dığan çöre(ği) ni, hamırsızı,
gatmerin dadı mı olur heş ay bacım,”
“-hele dolazına gavırınça
hankı bişmişe gatılmaz haşgaş yağı
ne kokusu, ne acısı, ne yavannığı
ağırlığı-mağırlığı galmayvırı
bizim köy yerinde şerli ğibi
sırıncıyan var mı
neye, dolazına kavırınca
ağırlığı galmayvırı”
DİPNOT
donyağı: iç (sakatat) yağlar kavrularak, dondurulup saklanır, daha sonra kullanılır
kösme: ince uzunca çörek, genellikle taze iken yenmesi için, bolca katkı konulan çörekcik
Kayıt Tarihi : 22.9.2007 18:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Köyler şehire döndü,şehirler köye...Eken yok diken yok.Ye babam ye... Ama geliverince peşinden yokluk;sırıncımayı unutanlar,kıvır kıvır kıvranmazlar mı?
TÜM YORUMLAR (1)